Göçebe. Şiiri - Mesut Öztürk

Güzergahım bilinmez gider meçhule,
Uzayan yolda bulunmaz ki çare,
Yaram kanar, acır, bitmez bu çile,
Halukarında maalesef oldum göçebe.

Yeniden başlaşam sıfırdan,
Gözyaşı olmayan bir dünya da,
Yeniden başlaşam sil baştan,
Göç yapmak zorunda kalmadan.

Çıkar yolu yok ki, kader çizilmiş,
Mazlumlar her zaman zaten ezilmiş,
Göç gömleği garibe çoktan biçilmiş,
Bahtiyar olana kadar ben bir göçebe.

Mübalağa etmez huzuru arar gönlüm,
Müsamaha göstermez, dikenlidir ömrüm.
Mütealası yoksa başaramam yetmez gücüm,
Ağlamak varoldukça herkez göçebe.