Göçebe Şiiri - İlban Orkun Karamüftüoğlu

Göçebe hayatınla bir oldum,
Ne aile bildim seni, ne de yâr.
Söyle, hangi rüyana düştüm ki,
Alıp da savurdun uzaklara?

Ben seni yaşarken soluk soluğa,
Sen bana yabancı, ben sana hasret.
Ömrümün hangi durağındayım,
Benden sonra kaç menzil var daha?

Oysa cennetine giden son duraktım,
Bir çöl oldu yüreğim, ıssız ve kurak.
Sen giderken bıraktığın izler,
Şimdi bir hicran türküsü, bir ağıt...