Gocamışsın Şiiri - Bekir Alim

GOCAMIŞSIN

Ne sen eski sensin ne ben eski ben
Gocamışsın deli gönül gocamış
Aşk odunda pişip kavrulurken ten
Gocamışsın deli gönül gocamış

Kalem tutmaz elin nefesin yetmez
Verdiğin teselli artık kar etmez
Başından bu sevda terk edip gitmez
Gocamışsın deli gönül gocamış

Giden gitti gayrı gelmez nevbahar
Çağlayıp gözünden kanlı yaş akar
Duyman mı vefasız duyman mı ey yar
Gocamışsın deli gönül gocamış

Her sabah seherde çıkmaz gür sesin
İcazet sendedir yine gözdesin
Kim bilir ne halde şimdi nerdesin
Gocamışsın deli gönül gocamış

Yaş geldi bak Kırkbeş elliyi geçti
Azrail bu canın peşine düştü
Kem talih kendine bir kurban seçti
Gocamışsın deli gönül gocamış

Bir zından içinde geçti bir ömür
Yaşlanıp taşlanıp dövülmeyi gör
Sitemkâr Âlim’im horlandın yer yer
Gocamışsın deli gönül gocamış

25.04.2014 Cuma