GÖÇ ZAMANI…
Anam ağlar, bacım ağlar, yüreğim ağlar…
Feryat! Feryat yüreğim!
Feryat! Kardeşim feryat!
Bütün mutluluğunu yeşillenerek dışarı vurmuştu tabiat.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta