Göç Zamanı Şiiri - Oktay Coşar

Bir dinamit koy hislerimin altına
ve fitili sen tutuştur avuçlarımdaki alevinle

işte tam bu anda
uzun bir göçe hazırlanıyor sözcüklerim
senin için sakladığım alfabenin eşliğinde
Çığlıklarım en arkada
belli ki yorgun düşecekler bu ihtilale
bir güruh sancı koşturuyor
yetişebilmek için en uzağa

katıksız bir yolculuk bu
yazgının kıyısında bile boğulacaklar öne geçiyor
önce varmalılar onlar
önce kurtarılmalılar donmuş uykularından

asla raslantı değil bu göç
ve bu göçün umarlı halleri
yaşamımın soyağacına gidiyoruz
ayrılıksız zamanlarımızın sırrına
hiç sözcük görmemiş hallerimize
hiç ağlamamış hallerimize
hiç sevişmediğimiz hallerimize
hiç olmamış hayallerimize gidiyoruz

İşte tam bu anda
niyetlerimizin çarmıha gerileceği anda
sabırlarımızın kurşuna dizileceği anda
şüphelerimizin hücrelerinin kilidini tam bulduğu anda
göç ediyoruz
ilk geldiğimiz
yani hiç olmadığımız yere.