Göç Vakti Şiiri - Mustafa Küçükönder

Biliyorum ki dünya yine dönecek,
Denizler kabaracak, yağmur yağacak,
Her yer temiz sonra,
Her burunda toprak kokusu.
Fırtınalar da diner,
Güzel günler de,
Bu yaşamın kurgusu ama.....
Taşıyamıyorum bu şehirde,
Kendimi daha fazla.
Yüreğimde aşina bir isyan,
Bu sokağa,
Bu şehre,
Belki Tüm insanlığa.
Yavru bir kartalın,
Uçurum kenarındaki anı,
Gözbebeğimi oyalamakta,
Durmayacağım burda,
Duramam da daha fazla,
Göç mevsimleri geldi,
Göç mevsimleri geçti,
Bu şehirden,
Ben yine sıradışı,
Ben yine yalnız.
Bırakacağım bu şehri,
Belki özleyeceğim,
Sonuçta insanız da,
İnsanlar gelir geçer,
Başka sokaklarda da.
Bir umut rüzgarı,
Biraz da macera,
Ardına bir bakarsın da,
Görünmez olur şehrin ışıkları.
Sonra yatar kalkarsın,
Başka sabahlara,
Her ne kadar inanmasam da,
Bırakacağım bu şehri,
Gönlümün odalarında.
05.12.04-İstanbul