Göç vakti Şiiri - Recep Altunkaynak

GÖÇ VAKTÌ
Dışım ayaz içim yanar kor gibi
En yakınım oldu bana el gibi
Neyim varsa bir gecede yok oldu
Enkaz yeri yüreğimde kül gibi

Taş üstünde taş kalmadı yıkıldı
Kat kat bina toprak gibi döküldü
Onca boyun öksüz kaldı büküldü
Gözlerimde akan yaşım sel gibi

Karardı dünya söndü lambalar
Çatladı ortadan bütün aynalar
Yan yana dizildi kefensiz canlar
Zaman durdu bir an biten pil gibi

Boğazım kurudu çekildi kanım
Atmaz oldu sustu artık sol yanım
Anladım göç vakti doldu zamanım
Sükunete daldım kaldım sır gibi

Adım kaldı bir musalla taşında
Kimsem yoktu öldüğümde başımda
Ettiklerim birer birer karşımda
Yaşadığım onca hayat dün gibi
Recep altunkaynak