GÖÇ VAKTİ
Soguk mevsimlerden kurtulmuş ; mor bir orman menekşesi
Ne kadar talihliyse ,
O da ; o , kadar talihlidir
Kötü talihin elinden
yaka paça kurtulmakla...
Kuru yapraklar arasında rengini farkettirir,
değişim göstermeden
zamanını doldurmaya çalışır...
Niyeti ; bir vazoda yerini almak,
Ya da ;kökünden sökülüp
en güzel bahçeye ekilmeyi degildir ...
Zayıf serçelerle arkadaş;
hatta dost olur...
Onlara ;
güçsüz gibi görünen kökünün ;
aslında güçlü olduğunu anlatırcasına
Yapraklarını dik tutar...
Bunda yagmur çiselerinin de büyük payı vardır...
O; serçelere
Yaman avcılara minnet etmemesini ögretir dik duruşuyla:
Serçelerse;
Uçarlar yuvalarından
bir kanat çırpışı elvedası
bile etmeden :
Çünkü ,göç vakti gelmiştir.
12 3 2017
19 30
Nuran Karaca
Kayıt Tarihi : 3.12.2017 21:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuran Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/03/goc-vakti-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!