Acının en vahimi toprağını bırakmak
Yaşamayan anlamaz zorlu göç tufanını
Şaşkınlık çamurunda belirsizliğe akmak
Sırtındaki sancıyla, o bozgun hazanını
Tatmayanlar bilemez, o vurgun yangınını..
Susar köyünde yaşam, susar derenin sesi
Okulun sesi susar, yiter yaşam neşesi
Yılgın bir karanlıktır çöken dağların sisi
Göremezsin ufukta sana doğan güneşi
Eller bile dilemez, o vurgun yangınını.
Toprakla bütünleşmek, emeğinin akarı
Diktiğin bağ bahçeler, ekinlerinin kârı
Atalarından kalan tortuların gül harı
Değişim yaşandıkça eritmekte efkârı
Kayıplar ırgalamaz, o vurgun yangınını.
Göçün hüzzamlı yanı, sersefil aç karınlar
Solgun yüzler yaşlılar, çocuklar ve kadınlar
Denklerin yorgunluğu, güvencesiz yarınlar
Ölüm değil ayrılık türküsünü yorumlar
Dirençlik de önlemez, o vurgun yangınını.
Savaşlar ve etkenler, heder eder eyyamı
Geri getiren olmaz geçmişteki yaşamı
Gizliden umut döşer her günün her akşamı
Özlem ateşleriyle büyür göçerlik gamı
Zaman bile silemez, o vurgun yangınını.
Kayıt Tarihi : 5.2.2009 15:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşamayan anlamaz zorlu göç tufanını
Şaşkınlık çamurunda belirsizliğe akmak
Sırtındaki sancıyla, o bozgun hazanını
Tatmayanlar bilemez, o vurgun yangınını..
GÖÇ İNSANIN EVİNDEN, YURDUNDAN KISACASI CAN EVİNDEN AYRILMASIDIR. BU NEDENLE İNSANI DERİNDEN SARSAR. ACISI YILLAR GEÇSE DE UNUTULMAZ. dERİN BİR YARA GİBİ SIZLAYIP DURUR.
GÜLŞEN HANIM, BU ÖNEMLİ KONUYU BAŞARILI BİR BİÇİMDE İŞLEMİŞ.
ŞİİR DİLİ YALIN ve AKICI.
KENDİSİNİ KUTLUYOR,BU GÜZEL ŞİİRİNİ ŞİİR LİSTEME ALIYORUM. 10+
TÜM YORUMLAR (4)