GÖÇ
MEVSİMİ
Sen,
üzerine alınma
ey hayat.
Ben,
ay’dan güneşe
salıncak kurmuşum.
Gökyüzün de asılı duran
yıldızlara inat,
bir ömür hayal aleminde,
uçurtma uçurmuşum.
...
Belli ki;
Göç mevsimimidir yaklaşan.
Kafesten uçtu can "kuşum".
Nedir mavi gökyüzü altında
bu yalnızlık?
Ya İsrafil,
erken uyandırmış dostları
ya da ben
fazla uyumuşum?.
Öyüce
Ömer YüceKayıt Tarihi : 7.7.2022 18:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!