Göç Mevsimi Şiiri - İrfan Özcan

İrfan Özcan
43

ŞİİR


15

TAKİPÇİ

Göç Mevsimi

I

Önce seni gördüm Araf’ta
Sonra senin gözlerinde gözlerimi
Ve sonra her şeyi…
Mukadder bir meçhulde kesişti y/ol…
Ne milattan önceydi, ne de milattan sonra
“Aylardan Ocaktı… Sımsıcaktı…”
Güneşin eteğindeydik
Gerçekle düş arasında bir yerdeydik…

Geldin;
Semadan iner gibi geldin,
Cenneti müjdeler gibi geldin...
Şerefelerde karşıladı şehir vuslatını
Kediler miyavlamalarını
Martılar kanatlarını adadılar gelişine
Masmavi bir secde oldu deniz ayakuçlarına
Yalınayak rüzgârlarla geldin
Yudum yudum şiirlerle geldin…

Şebboy tarlasına döndü gizli köşelerimiz
Sen frezya mevsimi kadar taptazeydin
Laleye benzerdin de fesleğen kokardın…

Varlığında ne kadar yoksam,
Yokluğunda o kadar vardım.
Habersiz ve dahi kimsesiz
Aşikârda mahrem olandım…

II

Sonra vakitler değişti birden
Göç mevsimi geldi.
Zamansız ecel gibi geldi…
Akşamlar indi gümüş hançerleriyle
Ebabiller yuva yaptı şebboy bahçelerine
Aynı suya düştü bakışlarımız ayrı pencerelerden
İki damla gözyaşı bıraktım boynuna, gerdanlık niyetine
Ki, hiçbir şey gözyaşından daha saf değildi…

İkiye bölündü bedenlerimiz
Biri yanan, diğeri yanılan…
Ve iki cümle damladı kâğıdımıza
Şiirimizin son satırından
Biri ağlayan, diğeri duymayan…

Andolsun sadece seni yazıyordum
Kör olsun gözlerim, sadece sana yazıyordum
Her harf canımın suretiydi aslında
Her şiirim nefes alıyordu
Bir bir sana devriliyordu mısralar, okumuyordun
Kaç dalga geçiyordu denizlerimden saymıyordun
İçimdeki ülkeni görmüyordun
Ölüyordum da
Yarama dokunmuyordun…

III

Göç mevsimiydi besbelli
İlkyazdan önce gelen sonbahar gibiydi/has bahçemize
Önce hayallerimiz gitti, kâbusların ardına düşüp
Martılar kanatlarını, kediler seslerini
Denizler mavisini götürdü sonra…
Bir kuyruklu yıldız kaydı Kaf Dağı’na
Bir kuyruklu yalan
Kanadı yollar… Kanadı duraklar…
Bulutlar silindi gökyüzünden
Sayfaların arasında kayboldu şiirimiz
Kâğıtlar kalemini yitirdi…

Bulmayı bildik, kalmayı bilemedik ya
Bir bir döküldü aynaların ardındaki sır.
Aynalar kirlendi…
Mum eridi, pervane tükendi…
Griye bulandı ebemkuşağı,
Geceler sabahını yitirdi…

Yollar kayıp gitti ayağımızın altından
Muamma bir evhamın girdabında
Bir yanımız diğer yanımızı yitirdi…

Göç mevsimiydi
Sustuk
Şiir şairini götürdü…

21.08.2013/Edirne

İrfan Özcan
Kayıt Tarihi : 21.8.2013 00:29:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Güray İlham
    Güray İlham


    Geldin;
    Semadan iner gibi geldin,
    Cenneti müjdeler gibi geldin...
    Şerefelerde karşıladı şehir vuslatını
    Kediler miyavlamalarını
    Martılar kanatlarını adadılar gelişine
    Masmavi bir secde oldu deniz ayakuçlarına
    Yalınayak rüzgârlarla geldin
    Yudum yudum şiirlerle geldin…

    Şebboy tarlasına döndü gizli köşelerimiz
    Sen frezya mevsimi kadar taptazeydin
    Laleye benzerdin de fesleğen kokardın…

    İrfan abimm yine aşmışsın kendini ...
    Bence sen fesleğeni lale sanmışsın :))))
    ..latife bi yana herzamanki gibi
    Harikulade yazmışsın

    Cevap Yaz
  • Sevilay Çartık
    Sevilay Çartık

    Önce seni gördüm Araf’ta
    Sonra senin gözlerinde gözlerimi
    Ve sonra her şeyi…
    Mukadder bir meçhulde kesişti y/ol…
    Ne milattan önceydi, ne de milattan sonra
    “Aylardan Ocaktı… Sımsıcaktı…”
    Güneşin eteğindeydik
    Gerçekle düş arasında bir yerdeydik…

    Geldin;
    Semadan iner gibi geldin,
    Cenneti müjdeler gibi geldin...
    Şerefelerde karşıladı şehir vuslatını
    Kediler miyavlamalarını
    Martılar kanatlarını adadılar gelişine
    Masmavi bir secde oldu deniz ayakuçlarına
    Yalınayak rüzgârlarla geldin
    Yudum yudum şiirlerle geldin…

    Şebboy tarlasına döndü gizli köşelerimiz
    Sen frezya mevsimi kadar taptazeydin
    Laleye benzerdin de fesleğen kokardın…

    Varlığında ne kadar yoksam,
    Yokluğunda o kadar vardım.
    Habersiz ve dahi kimsesiz
    Aşikârda mahrem olandım…

    II

    Sonra vakitler değişti birden
    Göç mevsimi geldi.
    Zamansız ecel gibi geldi…
    Akşamlar indi gümüş hançerleriyle
    Ebabiller yuva yaptı şebboy bahçelerine
    Aynı suya düştü bakışlarımız ayrı pencerelerden
    İki damla gözyaşı bıraktım boynuna, gerdanlık niyetine
    Ki, hiçbir şey gözyaşından daha saf değildi…

    İkiye bölündü bedenlerimiz
    Biri yanan, diğeri yanılan…
    Ve iki cümle damladı kâğıdımıza
    Şiirimizin son satırından
    Biri ağlayan, diğeri duymayan…

    Andolsun sadece seni yazıyordum
    Kör olsun gözlerim, sadece sana yazıyordum
    Her harf canımın suretiydi aslında
    Her şiirim nefes alıyordu
    Bir bir sana devriliyordu mısralar, okumuyordun
    Kaç dalga geçiyordu denizlerimden saymıyordun
    İçimdeki ülkeni görmüyordun
    Ölüyordum da
    Yarama dokunmuyordun…

    III

    Göç mevsimiydi besbelli
    İlkyazdan önce gelen sonbahar gibiydi/has bahçemize
    Önce hayallerimiz gitti, kâbusların ardına düşüp
    Martılar kanatlarını, kediler seslerini
    Denizler mavisini götürdü sonra…
    Bir kuyruklu yıldız kaydı Kaf Dağı’na
    Bir kuyruklu yalan
    Kanadı yollar… Kanadı duraklar…
    Bulutlar silindi gökyüzünden
    Sayfaların arasında kayboldu şiirimiz
    Kâğıtlar kalemini yitirdi…

    Bulmayı bildik, kalmayı bilemedik ya
    Bir bir döküldü aynaların ardındaki sır.
    Aynalar kirlendi…
    Mum eridi, pervane tükendi…
    Griye bulandı ebemkuşağı,
    Geceler sabahını yitirdi…

    Yollar kayıp gitti ayağımızın altından
    Muamma bir evhamın girdabında
    Bir yanımız diğer yanımızı yitirdi…

    Göç mevsimiydi
    Sustuk
    Şiir şairini götürdü…

    Geceye damgasını vuran bir şiir daha...Sadece alkışlıyorum...Tebrikler...

    Cevap Yaz
  • Leyl Lal
    Leyl Lal

    Göç mevsimiydi besbelli
    İlkyazdan önce gelen sonbahar gibiydi/has bahçemize
    Önce hayallerimiz gitti, kâbusların ardına düşüp
    Martılar kanatlarını, kediler seslerini
    Denizler mavisini götürdü sonra…
    Bir kuyruklu yıldız kaydı Kaf Dağı’na
    Bir kuyruklu yalan
    Kanadı yollar… Kanadı duraklar…
    Bulutlar silindi gökyüzünden
    Sayfaların arasında kayboldu şiirimiz
    Kâğıtlar kalemini yitirdi…

    Bulmayı bildik, durmayı bilemedik ya
    Bir bir döküldü aynaların ardındaki sır.
    Aynalar kirlendi…
    Mum eridi, pervane tükendi…
    Griye bulandı ebemkuşağı,
    Geceler sabahını yitirdi…

    Yollar kayıp gitti ayağımızın altından
    Muamma bir evhamın girdabında
    Bir yanımız diğer yanımızı yitirdi…

    Sustuk
    Şiir şairini yitirdi…

    muhteşemmmmm

    Cevap Yaz
  • Naime Özeren
    Naime Özeren

    Bir kalem güzelse hep güzel yazar. Bir göz nasıl bakarsa öyle görür. Aslolan güzel bakmasını bilmektir.Kutlarım değerli şiiri ve şairini...Esenlikle sn. Özcan...

    Cevap Yaz
  • Bilal Özcan
    Bilal Özcan

    Varlığında ne kadar yoksam,
    Yokluğunda o kadar vardım.

    mükemmel dizeler yürekten gelenleri kutlarım özcan'dan Özcan'a selam ile tam puan

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (7)

İrfan Özcan