Son gidişini canlandırıyorum şimdi gözlerimin önünde…
Tam karşımdasın, gözlerini küçük bir açı ile çevirmeden bakıyorsun dosdoğru, öne doğru…
Oturduğun yerde nefes almacasına pür dikkat, önünde donuklaşmış gibi, biraz da umarsızca bakıyordun...
Ansızın dikkatini dağıtmak için sordum, “neler düşünüyorsun “diye, denizin asfaltla karıştığı sahil bandında ağır ağır giderken aracım ve bir müziğin tınısı eşliğinde, “senin olmaya geldim” diyordu dolgun ve tok sesiyle, müzik eşliğindeki kadın, işte tam da bu anda cevap verdi, “hiçbir şey düşünmüyorum, sadece bakınıyorum “ dedi, “sadece bakınıyorum…”
İçim sarsılırcasına titriyordu, garip bir hisle, “son bakışlarını yaşıyor gibi hissediyor kendini,” dedim içimden, dudaklarım donuk kıpırtılarda iken “gitmeye karar veriyor, eminim” dedim, “eminim,” derken kendi kendime sanki damarlarımdan kanım çekiliyordu, aracın dikiz aynasından yüzüme baktım, donuk sarı kırması beyazlaşmıştı yüzüm…
Ansızın buruk ve kendinden emin bir sesle “gidiyorsun artık eminim, benden gitmek üzeresin” dedim…
Tamamını Oku
