Göç kız... Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

ey göç kız,git!
toprağın buğday yüzüyle tanış,tınısına kulak ver
o toprakla masal uyur,
destan yaratanda büyür.
çürümesede civan ölenler,
her çocuk yazgılıdır,
erken büyür, ecelsiz ölür.
fırat neden asidir, anla!
küskün dicle'de yüreğini yıka, yüzü gülsün
dağlarında soluklan.
inceden bir tütün sar çaya sevdalı,
kaçak olsun hudut boylarını!
sarhoş atlarla çiğne,
kekik kokulu eşkıya yele sırdaş ol.
sonra da, Harran'da yüzünü güneşe dön!
yazgını ağartan ışıkla yükle heybeni,
newroz'la gel
heybendeki ışık bahtın olsun!