Yureğimde bir çocuğun ağlayişi hiç dinmiyor
yıkılalan hayalerim karşimda bir bir dökuluyor
benden kalan geriye boş bir kalp yikik potre
göç eylesem kimene yaşasam kimene
bir gül düşün herşey mevsiminde bahara özlem çekişir
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta