şehre çok kırgın bir yağmur yağmıştı
bir zaman
biz göç-erleriydik
yığınlarla yağılığın
suretime bin ayna tutmuştun sen o zamanlar
topaç misal dönüyor
ali misal nefesler veriyordum
sağdan alıp
sola
kalbime doğru
şehre çok nizami yağmurlar yağmıştı
o zaman
bizse bir kelimeden
kuşların kalbine girmeye doğru bir yol bulmuştuk
kırıntısız nefesler aldırmıştın bana hatırlıyorum da
bir kış gününde bir anne balığın ezgileriyle
nefesler alıyorum sağdan ve yukardan
nefesler veriyorum sola ve kalbime doğru
şehre bir daha gelir mi o yazlık periler
içimizde kor tutmuş bu ikirciği vidalamaya
m.M..
Münzevî MuhayyelâtKayıt Tarihi : 8.2.2011 03:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
içimizde kor tutmuş bu ikirciği vidalamaya
@..
TÜM YORUMLAR (1)