Bu şehir her şeyden ve herkesden daha bir göçebe.
Bıraktığın gibi kalmaz hiç bir neden.
Yanağından akıp giden nehirler olur.
Yüreğinden çekip gidenler
Sus duymasın.
Düşümüze kırgın çocuklar yürür gözlerimizden.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
