Göç Şiiri - İhsan Altınışık

Sen bir hayal ülkesiydin
mercan kaplıydı gözlerin
gün batımıydı,susuyordun
sanki tükenmişti sözlerin,
sandım ki hayata yenildim.
Parmaklarına dokundum,
buz kaplanmış ellerin.
Anladım ki,
taş kesilmiş yüreğin.
Her gün biraz daha
güzelleşirken deniz gözlerin,
kirli dünyaya nispet edercesine
daha bir ufalmıştı yüreğin.
Oysa ben sana
yüreğimi vermiştim,
gittin,
ben bittim.
Yalnızlıktan dem vuruyor yüreğim,
mekansız artık bedenim
bir o yana bir bu yana,
dalarken yaşlı gözlerim
çalacak bir kapı ziliydi
belkide beklediğim.
Sana yazmıştım son şiiri,
hani okumaya lüzum görmeyip,
buruşturup attığın var ya
işte o.
Belki sende haklıydın
öyle ya!
Sevgi karın doyurmazdı
benim sana vereceğim sevgi,
içinimi ısıtacaktı.
Sende yalan saydın sevgiyi
peki öyle olsun
sevgi bir yalan olsun.
Yorgun bedenime
bir mekan arar yıkık yüreğim.
Senin istediğin bende yok,
benim istediğimi
sen zaten veremezsin
göç vakti gelmiştir anlayacağın,
bavuluma koyacağım bir şey yok
güzel günlere duyduğum
özlemden başka.
Yıkık sevdamı,
karanlık sokağa attım
kırılan kalbimi,terkedip giderken
çarparak çıktığın
sokak kapısına fırlattım.

04.06.2002
Salı
04:20