Göç Şiiri - Mert Onur

Komutan fermanı yayınladı ve köye saldı
Ferman okundu,köy meydanında
Yarın sabah güneşin ilk ışıklarıyla
Bu topraklar bırakılacak,köy boşaltılacak
Çoluk,çocuk kadın,erkek genç,yaşlı
Kim varsa köyü terk edip göçecek
Artık bu topraklarda yaşam olmayacak
Kuş uçmayacak.güller açmayacak
Ot bitmeyecek.horoz ötmeyecek
Her kim ki buyruğa karşı çıkarsa
Sonucuna katlanmak zorunda kalacak
Kuşluk vakti ile hazırlık başladı
Arabalar,atlar,eşekler hazırlandı
Eşyalar bir bir yüklenmeye başlandı
Annelerinin kucağında ağlayan çocuklar
Doğup büyüdüğü yere hayat veren yaşlılar
Hayallerini,anılarını umutlarını bırakanlar
Gölgesinde serinlediği ağaçla vedalaşanlar
Herkes umuda yolculuk için yola koyuldu
Başı belli ama sonu muğlak bir yol
Gidecekleri yerde herşey yeniden başlayacaktı
Dilleri değişecek,kültürleri değişecek
Hatta çocuklarının ismi değişecekti
Hor görülecek,aşağılanacak,küçük düşürülecekti
onlar bile kendilerini tuhaf hisedeceklerdi oralarda
Ama yapacak bir şey yoktu emir büyük yerden idi
Geriye tek bir şey kalmıştı söylenecek
Onlara yapılan çok büyük zulüm çok büyük haksızlıktı.

23.09.2006