Göç Şiiri - Vedat Sümbül

Geceden düşmüşüz yola.
Asfalt değil yol,
Yol dediğim patika,
Atların, boz eşeğin ezbere bildiği...
Asırlık göçlerin yolu,
İnce bir sızı,
İnce bir çizgi,
Torosların eteklerine çizilmiş,
Hacı Hüseyin'den beri;
Ormanları,
Korkunç kayalıkları dolana dolana...

Çam kokusu,
Dallarında yıldızların saklambaç oynadığı...
Çıra kokusu, barut kokusu,
Gecenin karanlığına sıkılmış namlularda...
Sazlı Su'da, Sarı Oluk'ta,
Her molada,
Ter kokusu, atların döşünden sızan.
Yağ kokusu, keş kokusu
Ve ebemin kokusu,
Sıcaklığında yufkanın...
Ve en yiğit sevdaların kokusu;
Her yokuşta,
Her geçitte,
Her taşın üstünde,
Top Ağa'dan beri yaşanmış...

Ben Hayrados'un küçük Koçero'su...
Ben 11 yaşın hüznünde,
Ak bir atın üstünde.
Kulağımda eşkiya söylenceleri,
Kara Mehmet'ten beri söylenmiş...

Geceyi yarı etmişiz Kara Oluk'ta,
Yolu yarı etmişiz.
Ormanı bitirmişiz,
Dizilmişiz üstümüze eğilmiş kayaların gölgesine.
Bir yanımız dipsiz bir uçurum,
Atların dönüp bakmadığı...
Ve atların baykuşları ürperten soluğu,
Vurmuşuz bir deli yokuşa.

Ağabeyim, emmimin arkasında.
Bir türkü tutturmuş nedense,
11 yaşıma sığmayan...
Omuzunda tek kırma.
Adettir türkü söylemek göçlerde,
Molla Hasan'dan beri...

Efendiler Boğazı'nda sökmüşüz şafağı.
Bir delişmen rüzgâr vurmuş ki bağrımıza,
Türkülerle geçmişiz Kaman Yaylası'nı.
Delli Kaş'ta etmişiz sabahı,
Kerim Hoca'dan beri...

Ve en delikanlısını baharın,
Deli Kaş'ta görmüşüz;
Kadının, erkeğin, kaçağın...
Ve Deli Kaş'ta kırmışız kafasını;
Haldan bilmezin, hayının, namussuzun;
Şu meydandaki ilk nefesten beri...

Vay içimdeki özlemi Deli Kaş'ın,
Ateşi sönmeyen...
Vay içimi kemiren susuzluğu göçlerin,
Hep Deli Kaş'a varan...