Garip bir acıyla dolarken gönlüm
Ufukta bir nokta boyayıp gittim
Göçtü maveraya yel gibi ömrüm
Hayat denen zehri yalayıp bittim
Göç bir mevsim oldu yalnızlığıma
Pılımı pırtımı toplayıp gittim
Güneşi olmayan karanlığımla
Nefsimin kirine toslayıp bittim
Durmadan göç edip bir bilinmeze
Bağ bozumu gibi dağılıp gittim
Sarılırmış gibi bir parça beze
Vesvese selinde boğulup gittim
Her gün kuşluk vakti loş bir noktada
Zaman bozkırında toz olup gittim
Hayal tarlasının köz ağacında
Yemişsiz dallara takılıp bittim
Kayıt Tarihi : 17.7.2006 00:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Baki Öztokmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/17/goc-67.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!