Göç Şiiri - Abdulkadir Karataş

Yaşadık, öyle dendi
Ama iyi, ama kötü...
Kefareti ödendi:
Kalkıyor kara örtü...

Kuş uykusu, kısacık
Doğduk ve şimdi ölüm
Bir kapı kaldı açık:
Rüyada görünürüm...

Anlık herşey, doğ ve öl
Keskin, katı, dupduru...
Başlangıçta biten yol:
Firavun'un gururu...

Bir çoban ıslığında
Maya tutmuş gelenek,
Yürek nur ışığında,
Neonlara ne gerek...

Bir bir/likte kavrulduk
Yıkıldık içimize
Sonsuzluğa yol bulduk
Başladık göçümüze...