Göç Şiiri - Ahmet Mete

göçüp gitsem bu zemandan,
havaya süzülerek,
tiryakinin dumanında;
bir damla gözyaşı döken olur mu?
anamdan gayrı...
gayri ihtiyari dostluklar,
sahte gülüşlerin ardına saklanmış.
dem-i hayatta,
şeb-i arus'u ararlar...

çepeçevre sarmış,
ağlayan gök bedenimi.
ölüm kokuyor gene yüreğim.
hüzün misafir gene odama.
hasret vurgunlarda sevdalı...

yine yok, gene yok, hep yok...
olmasını istediğim...

yine var, gene var, hep var...
olmamasını...