Göç Şiiri - Nurcan Satı

dağılır.kırılır...bomboştur
savrulur gece
teninin olduğu yere.söyle yerin üzerinde misin
ah,o gözler,o dudaklar
dönüştü mü kemiğe...ve yokluğa?
anla;
elbiselerinin içindeki sensizlik
içimdeki yoksul-yorgun özlem.

genede,geldiğin gün için bir yerlere
tümden göçmeyi düşlüyorum.avutuyorum gövdemi.
seni bulmak,diyorum hiçbir zaman
aramaktan güzel olmayacak.

kendi ellerimle,kalbimi yoğuruyorum.