Göç Şiiri - Melike Melis

sardunyalara su verdim bu sabah
rüzgar çanları başka bir melodiyle çalıyordu
kırlangıçlar kanatlarıyla kesiyordu göğü
bir göç vardı gökyüzünde akdenize doğru
içim burkuldu...

ne zaman kırlangıç göçü görsem
gözlerimin mavisinden sağanaklar yağardı
içimde bir ateş körüklenirdi
geçmişe dair

şenliğim söner,
uçurtma bayramlarım rüzgarsız kalırdı
aklıma gidişin düşerdi

ahh gitmeseydin be adam
sunardım sana kendimi çeyiz sandığımda.

gidişin bir iz,
yazgımsa kara kalemlerle yazılmış
dokunaklı bir şiir.

her kırlangıç göçü kalbimde ağrı
gözlerimde mavi yağmurlar,
yüreğimde közü kalmış bir ateş,

ikimizin şiiriydi bu
benim ellerim boş,
yüreğimde sancım
veda sözleriyle kanayan bir dudak...

terkedilmenin kanlı savaşında
muzaffer bir kartal gibi yırtıyordu gökleri çığlığım,
uyandığımda yoktun yanımda,
yüreğimde kızıla kesmiş bir yaraydın

cevizden yapılmış çeyiz sandıklarında
sana saklamıştım oysa beni...