son dokunuşunun kesif tavı
karabasan gibi belki siner avuçlarıma
ah son güz
sararmış gölgelerle dolu yeşil dakikalarına
seslenilen sessizliklerin ülkesi
siyahı yırtılacak bundan böyle göklerin
bir gecenin sessiz yollarından
çekip gidecekler kendi yönlerine sevgililer
bakma siste yürümeye çalıştığıma
senden eksik rüyalar dileneceğim yağmurlu gecelerde
dindiğinde ansızın tutuşacak içimdeki maviler
ah son güz
usanmış gölgelerle dolu ışıyan sabahlarına
seslenmeye yeltendiğim sessizlikler
son dokunuşunun tavı
sinme vakti gelip çatınca avuçlarıma
senin gözlerin benim deniz fenerlerim olacak
yüreğimi derleyip toplayıp sana kaçıracak gemiler….
Kayıt Tarihi : 3.1.2023 13:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/01/03/goc-320.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!