Göç Şiiri - Harun Talha Ozsoy

göç
birnevi
şeb-i arus
gidiyorum
sonsuzluk durağına
biniyorum
mukaddes burağıma
biliyorum
artık dönüş yok
bu topraklara
hasret dolacağım
bu firdevs diyarlara
bitti
göç hazırlıkları
kuruldu ilkin
göğe doğru minare
istediğin kadar bağır, çağır
öleceğiz ne çare
hicrete zorlandım
ben muhacir, biçare
meçhullerle dolu
bu yol
gülü de bol
dikeni de bol
sen ve nefsin
hayat denen
filmde başrol
beklentiler de büyür
yolculuğunla beraber
azar azar
bu göç
büyük göç
son durağı mezar
hayat bir hafi,
üzeri örtülü
ölüm ise ebedi göç,
uğrunda binler ölü
bu göç
bambaşka bir göç
haller arası bir geçiş
bu yol
öyle bir yol ki
ebediyyete giriş
tüm benliğini
hakkın emrine veriş
bu göç
öyle bir göç ki
sinesinde diriliş...