Lavları dökülüyor gözlerimden evrenin.
Yapıştıkça acıtan, acıttıkça alıştıran bir özlemi büyütüyor yokluğun
Ey günahlarıyla ellerimi yıkayan kadın
Yine bir ayet fısıldayacağım kulaklarına
Saçlarına heyulalar dolanmış nimbusların gölgesinde soluklan sen
Zaman, dinlenmek zamanı
Ben yeniden sancılarında büyüyeceğim
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta