Lavları dökülüyor gözlerimden evrenin.
Yapıştıkça acıtan, acıttıkça alıştıran bir özlemi büyütüyor yokluğun
Ey günahlarıyla ellerimi yıkayan kadın
Yine bir ayet fısıldayacağım kulaklarına
Saçlarına heyulalar dolanmış nimbusların gölgesinde soluklan sen
Zaman, dinlenmek zamanı
Ben yeniden sancılarında büyüyeceğim
Zihninin çığlıklarını susturarak
O yapışkan kandan, etten bedeninden doğacağım
Ruhumun göç zamanısın sen
Yine bir yağmur sonrası
Yine senden,
Yine sana göç edeceğim.
Kayıt Tarihi : 29.11.2021 09:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!