Aynanın karşısındaki adamım
Öyküleri biten insanlar yansıyor yüzüme
Evlatlar kesiliyor sütten usulca
Ayrılıyor yollar anarahminden
Çıplak kalıyor yorgun ayaklarım ayrılınca
Dizeler örüyorum çiçeklerden
Kafiyeler dokuyorum tenime
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta