Göç Şiiri - Ahmet Çiçek

Hadi gel,
Bir bardak demli çayım var,
sen içerken ben şiir yazarım sana,
Yeni kelimeler dökerim avuçlarına,
Susuzluğunu dindirecek yağmurlara dualar ederim,
Belki yaralarına üflerim usulca,
Eskimiş gömleğimle silerim gözyaşlarını,
İçimde bir yerlerde ırmaklar akıyor,
Al sana veriyorum,
Uzaklarına gömersin belki,
Sen hiç susmasan ben konuşmasam,
Ey yaar farkında bile değilsin bu ölümün.

Hadi gel,
Bir damla kanım var,
Sen akıtırken ben gözlerinde kaybolurum,
İşte sana sonsuz bir göç,
Ben senin sandığından çok değilim,
Gözlerime baktığın kadarım,
Dudak kenarına bıraktığın öpücük kadar,
Yusufu’un Züleyha’ya yettiği kadarım,
Yokluğum bir şey eksiltmez zaten,
Harfleri silinmiş bir isim kadar,
Sen hiç susmasan ben konuşmasam,
Ey yaar farkında bile değilsin bu ölümün.