Göç Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

Kendini kederli ruhumun toprağının eline bırakma...
Eğer illaki gideceksen bırak bırak burda ne kadar sitemin hatıran varsa...
Ne kadar ay varsa safer ayı olmuştur bende,
Gurbetteyken halını hatırını hiç değilse yolla...
gözüm hep yolda kimsem yoktur senden başka ..
Tanıdığım kimsem yokki görmeyeydim seni keşke...
Bu şehirin sessizliği çöle dönüşmesinin tarifi yoktur bende ..
Nasıl anlatayım vedalaştığımız o anı son sözünü söylemedin sende...
Öyle bir gam verdinki bu şehri terkeden sensin
Ama ben kendimi gurbette hisseden benim..
Bu şehirde kimse kalmadı çöle benzedi ..
Son fotoğrafımızı götür bari belki unutmazsın erken bizi...
Güzel gözlüm sende bu göçünle bir dert yüreğime koma
Eğer benide unutursan ne olur doğduğum şehri Halepçeyi unutma ...