Göç Şiiri - Nedime Köşgeroğlu 2

tanrı seçti annem bana uzak
yakını aralayan rüzgâr yarama tuz
taşınacak bu dil bu bedenden
dilim dilim yalan

teri soğumuş mutfak
yüklü raflar uslu kap kacak
sabır balkonda koltukta saksı
al yağmurlar sonrası

dağ yalnızlığı
yağmur ve yetim oyuncak
karanlığından muzdarip dolap
utanmanın rengini giymiş ayna
yanar döner aşk

yüzünü yere deviren güneş
aşkın en güzel yerinde kavimler göçü
anneler
hayata verilen karşılıksız çek
taşı eriten öykü

mevsimleri giydirip soyuyor zaman
babamın elinde kurşun
kalem
rahme düşmeyen unvanı
devralan kadındı annem