terk edilmiş bir şehrin
iniltisiydi karışan,
göçmen kuşun sayıklamasına…
okyanusta kavrulup,
çölde boğulmaktı,
iki yolun ayrımı…
bir yanı;
anne sütüne sabırsız
bebek hırçını, pür telaş…
bir yanıysa;
bir nefeslik ışığa razı,
keskin karanlık…
hangi gökyüzü sahiplenebilir
anları, anıları?
hangi toprak bahara çevirebilir
solgun sonbaharı?
hangi deniz su serpebilir
yanan yüreğe?
kalmak mıydı hezeyan,
yoksa gitmek mi? …
sol yanına sıkıştırıp İstanbul’u
…Gitti…
Gülsemen YıldırımKayıt Tarihi : 31.5.2014 02:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirinizi o kadar içten o kadar sevgi dolu,
bir o kadar da hüzün verici güzellikte yazmışsınız ki
bir solukta beğenerek okudum.
Çok sabırlı bir çalışma ve bir o kadar da
gönül dolu sevgi
...........
yanan yüreğe?
Yüreğine sağlık kutluyorum...
Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (4)