birgün anlarsın;
beklentilerinin boşa kanat çırptığını,
mevsim göçten yanayken
gideceğin yere bakmak ürkütür,
zoraki kabullenmeler başlar,
kanat çırptıkça yaşadıklarının üstünde
için alt üst olur,
ve bir tek göç sürüsü görür içlerine karışmak istersin;
tuhafdır aslında,
almazlar hemen içlerine
yalnızlıkta olsa bu...
Kayıt Tarihi : 4.4.2011 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!