Göç… Şiiri - Adem Kaltar

Göç…
Bir öglen vaktiydi
Yanıyordu alev alev güneş
Göçüyordum buralardan
Göçüyordu, üstüme üstüme dünya
Göçüyordu hayat
Gidiyordum ben
Gurbet eli dedikleri başka şehre
Bilmediğim yabancı bir toprağa
Bilmediğim yabancı bir diyara

Bir yamalı bohça
Eski bir lacivert gömlek
Ve bir sürü ümitlerle …

Binerken otobüse
Bir döndüm baktım bu şehre
Acaba ne zaman dönerim diye
Bir göz gezdirdim bu beldeye

Kurumuş buğdaylar dökülürken toprağa
Kızılımsı güneş ışıldarken alev alev
Ben göçtüm bu şehirden baba
Göçtüm memleketimden…

Bir öglen vaktiydi
Yanıyordu alev alev güneş
Dudakları çatlamis toprağın bağrında
Daha yeşermemiş otlar vardı sararan
Solan papatyalar, dikenler arasında
Bir çekirge, bir ağustos böceği,
Bir sessizlik
Veda edercesine…

Bir öglen sıcağıydı
Göçtüm gözlerimi açtığım bu şehirden..
Doğduğum şehirden..
Göçtüm kadere boyun bükerek
Feleğe eğilerek…

Ve bir türkü radyoda
Neyleyim sen yoksan eğer
Dünyanın servetini…

Mızrabı yüreğime dokunur
Bir öglen sıcağı
Bir ferdi Tayfur türküsü
Birde memleket toprağı buram buram
bir ayrılık, burnumun direğini kıran
Ve sonu görünmez uçsuz yol

Dağlar dağlar, dumanlı dağlar
Bu ayrılık, bu gurbet beni dağlar
İçimi dağlar…
Gözlerim yollarda
Umudum var yitirmedik
Umudum var buramda
Bu sadırda,bu atan göynümde…

Her bir yolcu bir hatıra bırakmıştı belki geriye
Her bir yolcu bir ümitle binmişti bu otobüse
Büyük metropol şehirlere gideceklerdi
Belli ki ümitleri vardı
Belli ki dertleri vardı
Belli ki bir kor vardı yakan
Belli ki bir şey
Bir şeyler vardı işte…

Belki bir ömür çalacakti bu gurbet
Belki bükülmüş belimi, bükecekti bir kat daha
Belki bu saçları dökecekti..
Belki kanser edecekti
Sahi eder miydi kanser
Eder miydi ömrümü heder
Eder miydi?
Bu zalim gurbet …

Bir ah bir nefes, duman duman
Yakam mı bir cigara şoför bey
Yak babam yak,ateş verem mi
Sağ ol emmi sağ ol
Çakmaga gerek yok
Ataşa gerek yok
Bir of çeksem cigaramı da yakar
Bu otobüsü de
Bu koca şehri de …

İçim yanar be şoför bey içim yanar
İçimde bu koca şehir yanar
Bu büyüdüğüm şehir
Bu canına yandığım
Koca dünya yanar …

Yanar alev alev
Bu duman cigaramın değil
Ta içimin alevleridir tüten..
İçimin alevidir bilesin şoför bey..

Bir öglen sıcağıydı
Göçtüm gözlerimi açtığım bu şehirden..
Doğduğum şehirden..
Göçtüm kadere boyun bükerek
Feleğe eğilerek…

Ben göçtüm bu şehirden baba
Göçtüm memleketimden…

2008
Merter/İstanbul