Göç Şiiri - Çiğdem Çimen

Gökyüzü çok karanlık gizlenmiş buluta ay
Nağmeler figan etmiş yüreğim sessiz dinler
Bilmem kaçıncı hazan mevsimleri dön de say
Yüzü yamalı peçe sanki ağlayıp inler

Bütün hesaplar şaştı çivi olup çakıldım
Zaman ateşten gömlek akrep ok gibi vurur
Günahım neydi bilmem cehennemde yakıldım
Gözlerim neyi arar gölgen karşımda durur

Katar katar dizilmiş göç başlamış içimde
Ah akıyor geceye sırımı kimler kusar
Bilmece olmuş yıllar saydım elli biçimde
Cevabını arasam herkes sır olup susar

Yalnızlık kader değil muhtacım nefesine
Ayaz kesti her yanım üşüyorum çok soğuk
Bir tutsak gibi kapat göğsünün kafesine
Sesim çıkmıyor sensiz titriyor boğuk boğuk

Geçmişin ilmiğinde saklıyorum adını
Ödünç aldım kokunu yanık yediverenden
Ben seninle anladım şu yaşamın tadını
Dua edip diledim hakka sıra erenden