Göç Şiiri - Dinmez Er

I-
Sen..!
Çirkin politikacı,
Törende koyarken harcı,
Düşlüyordun işçi kardeşin yollayacağı Mark'ı.
Seni gidi pis çıkarcı,
Bezirgan başı seni.
Avrupa'nın insan pazarlarında,
Yirmınci yüzyıl uzay çağında,
Üç kuruşa sattın bizi.
II-
Sarışın mavi gözlü kızlar,
Kibar yardımsever insanlar.
Mor,yeşil doyçe marklar,
Gözünün içine bakan iş sahibi.
Soğuk bir ülke fakat medeni (?)
Işıklı vitrinlerde eşya bolluğu,
Ve geleneksel Türk-Alman dostluğu...
III-
Kuru laflara hemen inandı,
Duygusal,saf,yarı tok,yarı cahil Anadolu insanı,
Ne yön bilir nede dil.
Nihayet çalınacak bir umut kapısı doğmuştu.
Kurulu düzenler birer birer bozuldu.
Haraç mezat satıldı,dağıtıldı eşyalar.
Geride gözleri yaşlı gencecik kadınlar,
Öksüz çocuklar,yaşlı analar,babalar kaldı.
Legal ve İlegal göçü başladı Türk'ün,
Umut kapısı Almanya'ya fakir Anadolu'dan.
IV-
Panayır yerine döndü adeta,
Hava alanları Bahnhof'lar.
Almanlar gelenlere onlar yağan kara,
Sarmaş dolaş,dudak dudağa öpüşenlere
Bakakaldılar şaşkın.
Satın alanla satılanların,
Pardon!
İşçi ile işverenin,
Güzel sözler,
Müzik ve çiçeklerle son buldu,
Karşılama törenleri.
Hep böyle devam edebilseydi ne olurdu! ..
V-
Bize iş dayanmaz dercesine,
Gece gündüz tatil,bayram demeden,
Çalıştılar gurbetçiler kan ter içinde.
Az ücretle,ağır,pis,zor işlerde.
Sağır,kör,dilsiz,
Çalıştılar zincirsiz köleler gibi.
Almanya yükseldi.
Bu sağlam bacaklar,kuvvetli kollar,
Adaleli omuzlar üzerinde.
Armasındaki kara kartal denli,
Görkemli...
VI-
Tüm dünyayı ekonomik kriz sarınca,
Çok üreten Almanya az satınca,
Kısa çalıştı fabrikalar,işsizlik arttı.
Bunu fırsat bilen NASYONAL SOSYALİZM,
Bir zamanlar Yahudilere yaptıklarını,
Türk'lere yapmağa kalktı.
'Almanya Almanların,Türkler defolun! '
Sloganıyla utanç aksiyonu başladı.
Nankörlüğün,entellektüel aptallığın,
Unutulmaz örneklerini sahnelediler oy avcıları.
Politikacılar,profesörler,iş adamları.
Hakarete uğradı,dövüldü,kovuldu Türk'ler.
'..size iş yok geldiğiniz yere dönün ' dediler.
Kafelere,diskolara,restoranlara;
TÜRKLER GİREMEZ! yazdılar.
Türk iş yerlerine saldırdılar.
Yeni bir KRİSTAL NACHT özlemi içinde.
Bonn'da,Ankara'da politikacılar.
Üç maymun taklidi yapıyorlardı inatla.
Görmedim,duymadım,söylemedim.
Türk Alman dostluk günü kutlanıyordu,
Rakılı şampanyalı nutuklarla.
VII-
'Uyum sağlayamıyorsunuz.' diyorlardı.
Radyolarda,televizyonlarda,toplantılarda.
Nasıl sağlanırdı uyum?
Getto'larda yaşamağa zorlanarak mı?
Toplumdan dışlanarak mı?
Uyum, hristiyanlaşmak mıydı yoksa?
Uyum çabasındayken biz oysa,
Almanlara vardı kadınlarımız.
Damızlık oldu erkeklerimiz.
Ağır yaralar aldı,
Gelenek,görenek ve törelerimiz.
Karanlığa itildi kültürümüz.
Dejenere oldu geleceğin umudu gençlerimiz.
VIII-
Kurnaz insan tacirleri sizi
Yirminci yüzyıl uzay çağında,
Avrupa işçi pazarlarında,
Kelepir misali,
Ucuza kapattınız bizi.
Sizi gidi kurnaz Avrupalı,
İnsan tacirleri sizi!
IX-
Sevinçli bir telaş sardı,
Şimdi dört bir yanı.
Dert kapısı Almanya'dan,
Cennet vatan Anadolu'ya,
Yeni bir göç başladı...

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 02. 11. 2007 /