Göbekbağı Şiiri - Yusuf Işık 3

GÖBEKBAĞI

gün gün tecrübelenirken
bağsız özlemlerim
nasıl dur derim
merhem kar etmez yaralara
bilmez miyim hiç
duygulara gem vurulmaz
yokuşları badalsızdır
hesap bilmez
yol bilmezler
iki nehrin coşkusunda
bir göl sakinliğidir
sulardan tek dileğim
köprülerden medetlenir
okyanuslara hasetlenirim
ki boşuna değildir
bu kaygum
her sevdiğmi şeyin
yüzüstü kalması
elimde parçalanıp
koca deryada boğulması
anasızlık gibidir de
ondandır isyanım
bibaşınalığıma çare diye
göğsünde avunabilmek için
gözyaşlarımı avucumda toplayıp
yar diye sunabilmenin
öteki adıdır da ana sızım
oysa
ne zaman ki koparsın
göbek bağından
başlar o
dinmez özlemin adı
ve bu yangı
hiç mi hiç
sönmez bir yanardağ gibi
yaşar yüreğimde
tecrübelenir gün gün
yara sağalmadık
gün
akşama kavuşmadıkça…24.02.2014