Titreyen son anında cümle güzelliklerin,
Sencil düşüncelerle yorumladığım kimdi?
Bilmiyorum diyorsan, ilk menzile dön şimdi:
Al deveyi kucağa, bin karınca sırtına*,
Sezgi dil sefer eyle Kaf Dağı’nın ardına! ..?
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta