Titreyen son anında cümle güzelliklerin,
Sencil düşüncelerle yorumladığım kimdi?
Bilmiyorum diyorsan, ilk menzile dön şimdi:
Al deveyi kucağa, bin karınca sırtına*,
Sezgi dil sefer eyle Kaf Dağı’nın ardına! ..?
Berceste mısralarla betimlediğim sendin,
Titreyen tarafındım tüm güzelliklerine!
Uyur-gezer tavrından özlü gerçeklerine,
Kundaksız düşlerinden 'son'lu* dileklerine
Ve de bilinç-üstü’nden ruhunun mihengine,
Aktarabildiklerin acaba neler diye,
Sormuştum o değilden cenin giz belleğine! ..?
Sen, eyy insan bildiğim, akıl süzgeçli varlık,
On sekiz bin âlemin tam tekmil can özeti,
En değerli cevahir, şiir ahenk tasarım,
Sorum sanaydı lâkin, pek oralı değildin,
Cevap içindeydi hem, varlığınla delildin! ...
Sitemim kime şu an? İyi duy! İyi dinle!
Çepeçevre dök, düşün ve yüzleş kaderinle!
O nurlu fıtratından ışıklanmış esinle
Göbeğinden beynine çekildikçe bengi-su,
Belki akıl edersin saf bebek özdenliği,
Gönlünü tavaf eden gül gonca bizdenliği,
Belki de yakalarsın hayatın mânâsını,
Kâinatı emziren o destan anasını! ..
İçtin mi ar sütünü? Hayat buldun mu? Nerde? .!
Tevhit zırh niyazlarla sağlık, esenliklerle,
Mavera boyutundan kalp gözgüne* yansıyan
Benliğini dolduran olumlu çağrılara,
Yüz vermezsin yine de, kaşlarını çatarsın!
Şavkıyan umutları, aydınlık ilhamları
En karanlık, en izbe mahzenlere atarsın!
İnsan olmak elinde, gel ki, dalaletinle
Hep başka kalıplara meyledersin, şaşarım! ..
Hüsran suçlamaların ağlamaya dönüşür,
Buzulda göynür özün, yangın yerinde üşür! ..
Eyy Savcı meşrep zanlı, bir daha düşün, kimsin! ..?
Özgür seçimli sınav, sözleşmene kârine! ..
Vicdanıyla hükmüne ters düşecek Hâkim’sin
Ve tüm duruşmalarda Avukat’ın kendinsin!
Özünü bil, sen sen ol, gözlerini vahye aç,
Bezmi-elest macunu göbek yarana ilaç;
At buğrayı* kucaktan, in diveğin* belinden,
Son fırsat dersini al, ana rahmi bilimden;
Aslını yokla, sarsıl, dil zikirde, el işte,
Fıtratınla münasip şehsüvarca* gel işte! ..
Muhteşem cevherine benliğini uyandır,
Hem işle, hem ışılda, ışıklan, ışıklandır! ..
YUSUF BİLGE
-
Meraklısına notlar:
* Deveyi kucağına almış, karıncanın sırtına binmiş: Toros yörüklerinde, hayal gücünü zorlayan işlere soyunmak, anlamında bir deyim
* Son: 1) Nihayet, 2) Meşime, plasenta, 3) Ölüm
* Gözgü: Ayna
* Buğra: Deve aygırı
* Divek ya da divik: Kemirgen beyaz karınca, namı diğer termit
* Şehsüvar: Çok iyi binici
Türk ve İslam alemine hayırlara vesile olması dileğiyle Antoloji.com üye ve okurlarının Regaip Kandili’ni kutlarım. Sevgi, selam ve saygılarımla...
YUSUF BİLGE
Yusuf BilgeKayıt Tarihi : 17.6.2010 16:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!