Göbeğini kaşıyan adam Şiiri - Halil Aydın

GÖBEĞİNİ KAŞIYAN ADAM
Deve kuşu gibi başını gömmüşsün kuma
Başını kumdan çıkarıp şöyle bir baksana etrafına
Ne oluyor ne bitiyor,iyimi kötümü bir düşünsene
Tatlı, tatlı göbeğini kaşımaktan başka
Hiçbir şey gelmez mi senin aklına

Yerde sürüm, sürüm sünürsün
Aç susuz gezer,gezer durursun
Evine akşam olunca bir ekmek götüremesin
Doktor, ilaç parası bulamasın
Kimse tutmaz elinden
Bir kısmının neden bir eli yağda,bir eli balda
Diye hiç düşünmesin, kader deyip geçersin
Göbeğini kaşımaktan fırsat bulamasın

Kabuğuna çekilmiş kaplumbağa gibisin
Öylesine kapanmışsın içine, öylesine rahat
Evim sırtımda, hem de zırhlı der gibisin
Gaygısız, gaygısız dolaşıp duruyorsun
Bir tehlike görünce hemen kabuğuna çekiliyorsun
Bana kimse bir şey yapamaz diye düşünüyorsun
Bir atmaca çullanırsa tepene
Alır seni pençesine
Götürür seni taa yukarı gökyüzüne
Bırakır seni yüksekten kayaların üstüne
Parçalanırsın; kabak gibi
Acımaz hemen çöker senin tepene
Hem kanın içer, hem etini yer
O güvendiğin dağlara karlar yağar
Öyle göbeğini kaşıyarak güvenme kimseye

Bazen boş fıçıya benzersin
Dom, dom ötüp, ötüp durursun
Ne söylersin ne düşünürsün kimseler anlamaz
Esneyip, esneyip durursun
Ağzın salya sümük
Gerine, gerine göbeğini kaşıyıp durursun

Ne iş, ne aşı, sana ne ki be kardeşim
Sen yat, yat uyu
İşten aştan sana ne
Beklerler seni arkadaşların kahvede
Göbeğini kaşıya, kaşıya at zarını be kardeşim
Çatı akıyormuş odalara
Yataklar ıslanmış akmaktan
Leğenler ortalık ta dolaşmakta
Sen rahatsız olma be kardeşim
Yat yatağa çek başını yorganı uyumaya bak
Döne, döne şöyle göbeğini kaşı
Çek horluğu sana ne be kardeşim
Halil aydın (Sizden biri)