Gizlim yarim Şiiri - İzzettin Bilgin

Yine çalıyor radyo efkârlı efkârlı,
Sanki derdimi o çekiyor.
Diyor gördüm iki kişi mezar eşiyor,
Eşiyor eşiyor gizli yârim yüreğimi eşiyor.
Saat yine almış başını gidiyor,
O sesi yok mu? Kulağımı delip geçiyor,
Ranzalar bana küsmüş, bakıyor,
İçimde yalnızlığın ateşi yanıyor.
Bak yine efkârlı çalıyor radyo telimden,
İlkay da, anladı benim derdimden,
Bir gizli yârim anlamıyor halimden,
Gündüzüm kayboluyor gecelerimden.
Bir kahkaha koptu Abuzer'den,
Yine saçmaladı en lezzetlisinden,
Olsun ben seviyorum yüreklisinden,
Yârim nerde kaldın, gel beni al bu sensizlikten.