Ben daha kaç kez içim burkularak seveceğim ruhunun yoksulluğunu
Biliyorum ki bu duygu;
Bu duygu
Gürültüye sığınıp tüm sırrını ifşa ederken;
Birden bire herkesin susması gibi...
Böylesine ifadesiz ve böylesine çaresiz.
Sen hep var ol...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta