Anları konuşurduk bizbize
Olduğumuz anlarda
Yeni bir güne başlardı
Hayat heyacanla
Tutamazdık kendimizi
Salardık denizin mavisine
Düşlerimizi...
Bir an deniz kabarırdı
Asla aldırmazdık
Gelen o büyük dalgalara
Dahada açılırdık
Dönen girdaplara inat
O gece yine bulutlar çökerdi
Ağlamak istercesine
Ne umutlar beslenirdi
Yarınlar için...
Ne oldu şimdi gözlerimize
Karanlık mı yıktı yıldızımızı
Hani sevecektik sevgiyi
Öldürecektik ölümü
Ulaşacaktık
Yüreğin derin bakan gözlerine
Hiç usanmadan
Gizlice....
Kayıt Tarihi : 10.7.2005 22:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Alan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/10/gizlice-5.jpg)
Gözler den akan taneciklere
Hani bebeğim, hani çiçeğim
Ölümü kucaklayacaktık tenlerimizle...
--
Şiiriniz harika olmuş Gönül Dostum,
Yüreğinize, kaleminize sağlık :)
Sevgi ve saygılarımla
Adnan Bilgiç
TÜM YORUMLAR (2)