*Gizlice Şiiri - Durmuş Kaya

sen renklerin şiirini söylerdin
ben ebemkuşağını bürünürdüm gizlice
bilmezdin hangi cenderelerde olduğumu
nasıl olduğumu nerelerde olduğumu
yollarında sürünürdüm gizlice!

ben gül gönderirdim gül gülüşün için
sevdanı bir dağ gibi sarınırdım gizlice
kaftan kafı tutardı nefesim soluğum
sanki aşkın bir deniz ben çulsuz bir balığım
gözyaşı ırmağında arınırdım gizlice!

sarışın saçlarını gererdin çavdar gibi
gölgende yel yepelek korunurdum gizlice
kanım aksa senden yana çağıldayıp giderdi
gel deyişin yüreğimde uğuldayıp giderdi
aşkın menevişinde barınırdım gizlice!

YİTİKOZAN