Yürüyordun...
bilinmezdi,ama engin adımlarla yürüyordun.
sokaklar arsız olmuştu önünde
baş edemiyordun onlarla.
izliyordun kapkara karanlıkları,
ve dalıp gidiyordun karanlıgın sehri kovaladığı anda,
en uzak yerlerı düsünüyordun.
dalmıstın ve düşler kuruyordun...
yürüyordun aklındaki sorularla
kafanda sımsıcak calkantılar.
aklına gelmezdı yalnızlıgım
kimsenin bilmediiği yerlerde sen yorulurdun.
bilinmezdi nerde oldugun
kaderinden alınırdı acılar bir bir,
yine de giderdin yalnız,caresiz...
gizli aşklar seni mutlu ederdi
uzanırdın....
yıldızlar senı götürürdü aska..
aglamazdın...
cunku bilirdin aglasan ciçekler de senle solacak...
oyalanırdın özlemlerle
tam vaktidir simdi
rüzgarsız tepelere gitmenin
sıcak iklimler bekliyor seni
masmavi buluttan
maceralar bekliyor seni
umuttan ve sevgiden yana
kanayan yaranı sarmanın vakti geldi
inan gizli kaderin doğacak
atesten sevgi cemberi yapacagız...
Kayıt Tarihi : 3.3.2009 18:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne güzel yazıyorsun, daha güzel şiirler döküleceğe benziyor kaleminden. Yüreğine sağlık. ' ateşten sevgi çemberi yapacağız' diyorsun. Evet katılıyorum.
TÜM YORUMLAR (1)