Hani elin varmaz ya! şiir yazmak istemez,
Umuda çare olmaz,sanki herkes küsmüştür.
Dağ başında kalmışsın,yol kesik geçit vermez;
Okunmamaya mahkûm başın dara düşmüştür.
Başlamak ,çıkış yolu aramak demektir hep.
Bana bir tilcik yeter,anahtar olacaksa,
İçimdeki boşluğa anlam veren bir sebep,
Başka bir çıkış yolu bulmam gerekir yoksa.
Bana bir uyak yeter,titreşip yankılansın;
Kendi içinde yepyeni bir dünya yaratsın,
Göle düşen taş gibi dalga dalga yayılsın,
Aklına düştüğüm an, başka anlam kazansın.
Hani elin bir dosta uzanır bulamazsın
Ölümün sinsi ayak sesini duyar gibi
Mevsim değişir toprak kokusunu ararsın
Anlamlı bakışların sana uyan terkibi
Bana bir ilmek yeter , içimdeki çileyi
En duyarlı yerinden koparıp çözecekse;
Özümde gizli kalmış göğe ağan geceyi,
Yıldızlarla donatıp yere indirecekse...
Kayıt Tarihi : 8.12.2021 23:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!