Gizli Şeyler - Garib Çoban

B/aşk’a bir yol tarif edilmemiştir.
Zikrini kalbine miraç edenler, bir gönülden duayla gidiyor şems vakti.
İhtilafli mesele beden hapsine düşen ruh.
Süt isteyen çocuk gibidir aşığın hali.
Mahlukatın iaşesi Rezzak olandan değil midir?..
Muhabbet göstermelisin sefaletteki haline.
Gönül misafirhanenize iyi b/akın.
Dua tohumuyla hürmet, sevgiyle muhabbet ekiniz ki, gönlünü doyurduğunuz bir garip gidince iyiliğimizi söylesin.
Amenna ve saddakna.

Her daim semahta olan rahmet kimindir?..
Tevekkül ettiğin nedir?..
Merdivene basamak basamak çıkılır.
Sebepler aleminde tuali doldurmuş gözlerin gördüğü.
G/özü v/ar’ken nasıl kör gezer insan?..
V/akti yok hiç, kuşağı s/ağır görünenin kendine.
Bir şeyler yapmaya yalnızlıktan b/aşka.
Seni senden alacak olana vuslat talebinde bulun.
Canla başla çalışan irşad olur.
Amenna ve saddakna.

Hiç özelliği olmayan v/ar’mıdır.
İnkar edene nefsine rağmen şükret.
Salih amellerde bulunan capcanlıydı kabrinde.
Az uzağında bir’den ibret almayan yakınında olana şükrü olur mu?..
Arif ve kamil olan cennet ağacı gibidir.
İrşad meclislerindedir mevsimler.
Kocaman boştu dünya han avlusu.
Kocamanı bir ateşi saymazsan.
Tamamlamak için alevleri yelde coşuyordu beslenirken odunla.
İblis’in ademe secde etmeyişini temsil ediyor.
Amenna ve saddakna.

Daha önce övgüler sunduğum.
Ve Yusuf bir sanat yapıtıydı.
Derin bir iman ve tapınmanın ta kendisi.
Oysa bir fark var, güneşi balçıkla sıvayanla.
Aklı gitmiş kafalarla dolu kuşkulu yüzler.
Rabbine şükürde nankör olan ,şeytana hazır olda.
Kendisinden beklenilenle ve yapılmayacakla ustalık.
Amenna ve saddakna.

Uyanık zeka yetinir mi düşünmekte.
Öyküsünü kabullenmiş olanlar suretlerin Azrail’i beklemesi gibi.
Fakru zaruretten kaçanın işi bir görüntü sunuyor.
Kimden kaçacaksın?..
Hakkın kaza ve kaderi yerini bulur.
Amenna ve saddakna.

Nağmeler, elemler, emeller, dualar.
Bütün bunlar ne söze sığar, ne yazıya gelir.
Dostluk vardı, vefa vardı.
Söz vardı,öz v/ar’dı.
Sükûn vardı, rahat vardı, ruh vardı.
Huzur vardı, feyiz vardı, zevk vardı.
Neşe vardı, edeb vardı, can vardı.
C/anan vardı, hicran vardı.
Aşk vardı.
Şimdi yol’u sormayın; bilen yok ki.
Amenna ve saddakna.

Belli  yer kalmamış mahlukata bile.
Ezan  artık  inanana  “Aziz  Allah” dedirtmiyor, adamı ürkütüyor; “Lâhavle” dedirtiyor.
Gözleri zedeliyor, pislik birikintileri sokaklarda.
‪Bizim için bu dünya düştür, hurilere aldanmayana gerçek aşık dostlar pazarında hakikat seven kişilerle uzlet etmek için b/ekler şems vakti duada gecenin çobanları.‬
‪Amenna ve saddakna‬
‪(Y.ed - Rahman’ın Sofrası Albümü)‬