Gizli Sevgi. Şiiri - Rifat Çamoğlu

Kimler geldi,kimler geçti gönül denen viranemden.
Çook aşıklar şarap içti dertli biranemden.
Her gece sessizce gelip geçtim evinin önünden.
Kaldırımlara basmaya korktum?

Ayaklarının izi silinir/ Seni kaybederim diye!
Telefonunu çaldırdım gizli,gizli.
Özel numaradan uzunnn/ Uzun.
Ne açmanı istedim aslında/ Nede konuşmak seninle.

Sana mesaj yazdım kendime gönderdim.
Kendim yazdım kendim okudum.
Seni sevdim de kendi yerime/
Bir türlü kendimi sevemedim senin yerine!

Pastaneden çay içtiğin bardağı çaldım?
Bulaşıkçı alenen dudağının deydiği bardağı/
Okşarcasına yıkar da/ Deli gönlüm buna dayanır mı?
Sen dolmuş beklerken ıslandın,yağmurlu akşamlarda/

Ben tam arkandaydım seni beklerken ıslandım.
Tenine düşen yağmur zerrecikleri/ Tenime düştü.
Ben senin sıcak,nazik dokunuşlarını hissettim.
Ardın sıra adımm,adım yürürken rüzgar esti/

Saçların dalgalandı/ Kokun ciğerlerime doldu.
Ve ben/ Dibine, dibine düştüm çaresizliğin.
Karşına çıkıp/ Gözlerine bakmaya korktum.
Melek yüzün karşısında/ Belki deve dikeni benim çirkin bedenim.

Yüzüme bakıp anlamsız cümleler kurmandan/
Seninle dolu kalbimi yaralamandan korktum.
İtiraf ediyorum kendi,kendime/
Seni seviyorum/ Aşığım işte!

Haykırıyorum seninle dolu kalbime/
Gizli sevda yaşıyorum/
Ölüyorum işte!