Susturulmuş cığlıklarimin öfkesini yaşiyorum,
kimse duymuyor beni, acep ben demi ses yok
yoksa yaşadıklarımmı hiç birşeyi ifade etmiyor
bilmiyorum...
bildiğim tek şey yalnızlaştırılmış duygularım
vede duyulmayan cığlıklarım, enkazların altında
tozlarin içindemiyimiş gibi bedenim
içimde patlamaya hazir, kimine göre anlamsız kimine göre
herşeyi ifade eden duygular
yok mu bu anlamsız yolda bana eşlik etmek istiyen biri
yada bana hiç birşeyi ifade etmeyen, varliğimi kabul etmek istiyen biri...
girdaplardayim...
yenilgilere ugramiş harab bir şehir gibiyim
güneşin ugramadiği yıldızlarin bilmediği yerdeyim
oysa ne güzel bir duygu amedli olmak ama nafile...
bir ananın evladini sarmasi gibi ufkuna basmasi gibi
o diyar, o güzelim amed...
acep bendemi amedlimiyim yoksa
anlamıyorum beni hep kendine çekiyor hüzünlendiriyor beni,
dokunamadiğim için kokusunu alamadığım için
bundan olsa gerek sessizliğim
ÖMER ELİAÇIK
Ömer EliaçıkKayıt Tarihi : 17.4.2010 00:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Eliaçık](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/17/gizli-sevda-56.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!